بیماری های لثه چیست؟
بیماری های لثه (بیماری های پریودنتال) مجموعه ای از مشکلات هستند که ابتدا لثه ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند و در صورت عدم درمان می‌توانند به بافت های پشتیبان دندان ها آسیب بزنند. این بافت ها شامل لثه ها، استخوان فک و لیگامان های پریودنتال (که به آن ها بافت پریو دنتال گفته می‌شود) هستند. این بیماری ها به طور کلی ناشی از تجمع پلاک دندانی و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است.
پلاک دندانی یک لایه نازک از باکتری ها و بافت های مرده است که به طور مداوم بر روی دندان ها و لثه ها تشکیل می‌شود. اگر این پلاک به درستی و به موقع تمیز نشود، باکتری های موجود در آن می‌توانند لثه ها را تحریک کرده و باعث التهاب و عفونت در آن ها شوند.
بیماری های لثه به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند که هر کدام انواع مختلفی دارند.
- بیماری های لثه التهابی (Inflammatory Gum Diseases)
این دسته شامل بیماری هایی است که ناشی از التهاب لثه ها به دلیل تجمع پلاک میکروبی روی دندان ها و لثه ها هستند. این بیماری ها معمولاً با رعایت بهداشت دهان و دندان قابل پیشگیری و درمان هستند.
- بیماری های لثه غیر التهابی یا پیشرفته (Advanced or Non-inflammatory Gum Diseases)
این دسته شامل بیماری هایی است که در آن ها التهاب لثه به مرحله ای شدیدتر یا غیر التهابی می‌رسد و تأثیرات جدی تری بر سلامت دهان دارند. این بیماری ها معمولاً به درمان های تخصصی تر نیاز دارند و در صورت عدم درمان، ممکن است به آسیب های غیرقابل بازگشت در بافت های پریو دنتال منجر شوند.
التهاب لثه (Gingivitis)
- شایع ترین نوع بیماری لثه است که در اثر تجمع پلاک دندانی ایجاد می‌شود. علائم آن شامل قرمزی، تورم و خونریزی لثه ها به هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان است.
- التهاب لثه معمولاً برگشت پذیر است و با رعایت بهداشت دهان و دندان بهبود می‌یابد.
پریودنتیت (Periodontitis)
- این نوع بیماری لثه در صورتی رخ می‌دهد که التهاب لثه درمان نشود و به بافت های عمقی تر مانند استخوان و لیگامان های پریودنتال گسترش یابد.
- علائم شامل خونریزی شدید، تحلیل لثه ها، دندان های شل و بوی بد دهان است.
- این بیماری می‌تواند منجر به از دست دادن دندان ها شود.
پریودنتیت مزمن (Chronic Periodontitis)
- نوعی از پریودنتیت است که به تدریج پیشرفت می‌کند و معمولاً در افراد بزرگسال مشاهده می‌شود.
- این بیماری باعث تحلیل تدریجی استخوان فک و بافت های حمایتی دندان ها می‌شود.
پریودنتیت حاد (Aggressive Periodontitis)
- این نوع بیماری لثه به طور سریع تر پیشرفت می‌کند و معمولاً در افراد جوان تر (به ویژه نوجوانان) مشاهده می‌شود.
- این بیماری می‌تواند آسیب شدیدی به بافت پریو دنتال وارد کرده و منجر به از دست دادن دندان ها شود.
پریودنتیت ناشی از تغییرات هورمونی (Hormonal Periodontitis)
- در این نوع بیماری، تغییرات هورمونی مانند دوران بارداری، یائسگی و یا استفاده از قرص های ضد بارداری می‌توانند لثه ها را به حساسیت بیشتر نسبت به التهاب و عفونت ها سوق دهند.
- لثه ها ممکن است متورم و حساس شوند و خونریزی رخ دهد.
پریودنتیت ناشی از بیماری های سیستمیک (Systemic-Related Periodontitis)
- در این نوع، بیماری های سیستمیک مانند دیابت و بیماری های قلبی می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری ها را افزایش دهند.
- این نوع بیماری می‌تواند به صورت گسترده تری به بافت های پریو دنتال آسیب وارد کند.
بیماری لثه در اثر مصرف دخانیات (Smoking-Related Periodontitis)
- مصرف دخانیات، سیگار یا قلیان، خطر ابتلا به این بیماری ها را افزایش می‌دهد.
- افراد سیگاری بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های لثه مزمن هستند و ممکن است علائم بیماری به ویژه خونریزی لثه ها را کاهش دهند.
بافت پریو دنتال (پریودنتال) به مجموعه ای از ساختارهای حمایتی اطلاق می‌شود که دندان ها را در فک بالا و پایین نگه می‌دارند. این بافت ها نقش حیاتی در حفظ استحکام و پایداری دندان ها ایفا می‌کنند و از تحلیل و جابجایی آن ها جلوگیری می‌کنند.
اجزای بافت پریو دنتال
بافت پریو دنتال شامل 4 قسمت اصلی است که در کنار یکدیگر، وظیفه پشتیبانی از دندان ها را بر عهده دارند:
- لثه ها (Gingiva):
- لثه ها بافت های نرم و صورتی رنگی هستند که دندان ها را احاطه کرده و پوشش می‌دهند. آن ها به طور مستقیم با التهاب لثه و بیماری های لثه در ارتباط هستند.
- لثه ها به دو بخش تقسیم می‌شوند: لثه مارجینال که به دندان ها نزدیک است و لثه چسبنده که محکم تر به استخوان فک متصل است.
- این بافت ها نقش اساسی در محافظت از دندان ها در برابر عفونت ها و این بیماری ها دارند. التهاب لثه یا التهاب لثه زمانی رخ می‌دهد که این بافت ها دچار عفونت یا تحریک شوند.
- لیگامان پریودنتال (Periodontal Ligament):
- این بافت فیبری در اطراف دندان قرار دارد و دندان ها را به استخوان فک متصل می‌کند.
- وظیفه این لیگامان جلوگیری از حرکت بیش از حد دندان در حفره فک است. در صورتی که به بافت پریو دنتال آسیب برسد، ممکن است لیگامان پریودنتال آسیب ببیند و دندان ها شل شوند.
- استخوان فک (Alveolar Bone):
- استخوان فک بخش دیگری از بافت پریودنتال است که دندان ها در آن قرار دارند. این استخوان از دندان ها پشتیبانی می‌کند و اگر به دلیل بیماری های لثه تحلیل رود، باعث می‌شود که دندان ها در جای خود ثابت نباشند.
- بیماری های لثه، به ویژه پریودنتیت، می‌توانند به استخوان فک آسیب رسانده و باعث تحلیل آن شوند. این تحلیل استخوان باعث حرکت و حتی از دست دادن دندان ها می‌شود.
- سمنتوم (Cementum):
- سمنتوم لایه ای از بافت سخت است که روی ریشه دندان ها را پوشانده و آن ها را به لیگامان پریودنتال متصل می‌کند.
- این بافت به حفظ ثبات دندان ها کمک می‌کند و در صورت آسیب به آن، ممکن است دندان ها از ریشه خود جدا شوند.
ارتباط با بیماری های لثه
بیماری های لثه زمانی رخ می‌دهند که باکتری ها و پلاک دندانی بر روی لثه ها و سایر بافت های پریو دنتال تجمع پیدا می‌کنند و باعث التهاب و آسیب به آن ها می‌شوند. در مراحل ابتدایی بیماری های لثه، التهاب لثه ها (که به آن التهاب لثه می‌گویند) مشاهده می‌شود. اما اگر این التهاب درمان نشود، به سرعت به بافت های عمیق تر و حساس تری مانند لیگامان پریودنتال و استخوان فک سرایت می‌کند و منجر به پریودنتیت می‌شود. این نوع بیماری می‌تواند به تحلیل استخوان و از دست دادن دندان ها منجر شود.
اهمیت بافت پریو دنتال در پیشگیری از بیماری‌های لثه
با توجه به اینکه بافت پریو دنتال از دندان ها پشتیبانی می‌کند، حفظ سلامت این بافت ها برای جلوگیری از این بیماری ها ضروری است. اگر بافت پریو دنتال آسیب ببیند، دندان ها به طور موقت یا دائمی از فک جدا می‌شوند و ممکن است دیگر قابل حفظ نباشند. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام بیماری های لثه و مراقبت از بافت های پریو دنتال اهمیت زیادی دارد.
علل بروز این بیماری ها
معمولاً به عوامل مختلفی بستگی دارند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم سلامت لثه ها و بافت های پریو دنتال را تحت تأثیر قرار می‌دهند. برخی از این عوامل قابل کنترل هستند و برخی دیگر می‌توانند ریسک ابتلا به بیماری های لثه را افزایش دهند. در اینجا به مهم ترین علل بروز بیماری های لثه می‌پردازیم.
- تجمع پلاک دندانی (Plaque Buildup)
- پلاک دندانی یکی از اصلی ترین عوامل بروز بیماری های لثه است. پلاک یک لایه نازک از باکتری ها و بافت های مرده است که به طور طبیعی بر روی دندان ها و لثه ها تشکیل می‌شود.
- اگر پلاک به طور منظم و درست از بین نرود، باکتری های موجود در آن می‌توانند لثه ها را تحریک کنند و باعث التهاب لثه شوند. این التهاب در ابتدا خفیف است و با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن درست قابل درمان است، اما اگر درمان نشود، به پریودنتیت و آسیب به بافت های پریو دنتال منجر می‌شود.
- عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
- یکی از عوامل اصلی بروز بیماری های لثه، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. مسواک نزدن روزانه، استفاده نکردن از نخ دندان و عدم پاکسازی مرتب دندان ها باعث تجمع پلاک و جرم دندانی می‌شود.
- این جرم ها به طور مستقیم بر لثه ها تأثیر می‌گذارند و می‌توانند باعث التهاب و عفونت در لثه ها و بافت های پریو دنتال شوند.
- سیگار کشیدن
- سیگار و سایر محصولات دخانیات به شدت به سلامت لثه ها آسیب می‌زنند و یکی از عوامل مهم در بروز بیماری های لثه محسوب می‌شوند.
- دخانیات می‌توانند جریان خون در لثه ها را کاهش دهند و مقاومت لثه ها در برابر عفونت ها را کاهش دهند. همچنین، سیگار کشیدن باعث کاهش سرعت ترمیم بافت ها پس از آسیب دیدن می‌شود.
- افراد سیگاری معمولاً بیشتر به بیماری های لثه مبتلا می‌شوند و ممکن است علائم بیماری را دیرتر تجربه کنند، چراکه سیگار کشیدن می‌تواند از بروز خونریزی لثه جلوگیری کند و علائم بیماری را پنهان کند.
- تغییرات هورمونی
- تغییرات هورمونی در دوران های مختلف زندگی مانند دوران بارداری، یائسگی یا قاعدگی می‌توانند باعث افزایش حساسیت لثه ها و التهاب آن ها شوند.
- در دوران بارداری، هورمون ها می‌توانند باعث افزایش جریان خون در لثه ها شوند که این موضوع می‌تواند به التهاب و خونریزی لثه ها منجر شود. این نوع التهاب لثه به عنوان پریودنتیت بارداری شناخته می‌شود.
- همچنین، استفاده از قرص های ضد بارداری و تغییرات هورمونی در دوران یائسگی نیز می‌تواند به افزایش ریسک ابتلا به بیماری های لثه کمک کند.
- دیابت (Diabetes)
- دیابت یکی از بیماری های سیستمیک است که می‌تواند به بیماری های لثه منجر شود. در افراد مبتلا به دیابت، سطح قند خون به طور مداوم بالا می‌رود و این می‌تواند باعث کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن در مقابله با عفونت ها شود.
- این افراد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری ها مانند التهاب لثه و پریودنتیت قرار دارند. همچنین، بیماری های لثه می‌توانند کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت را دشوارتر کنند.
- ژنتیک و وراثت
- برخی افراد به طور ژنتیکی مستعد ابتلا به ایت بیماری ها هستند. تحقیقات نشان داده است که وراثت می‌تواند نقش مهمی در ریسک ابتلا به بیماری های لثه ایفا کند.
- اگر یکی از اعضای خانواده شما به بیماری های لثه مبتلا باشد، احتمال ابتلا به این بیماری ها در شما نیز افزایش می‌یابد.
- استرس
- استرس می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن تأثیر منفی بگذارد و باعث شود بدن نتواند به خوبی با عفونت ها مقابله کند. این موضوع می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری های لثه را افزایش دهد.
- افراد مضطرب و تحت فشار، معمولاً با مشکلات بهداشت دهان و دندان بیشتری روبه‌رو هستند و ممکن است به طور مداوم به مسواک زدن و مراقبت از دندان ها توجه نکنند.
- بیماری های سیستمیک
- برخی از بیماری های سیستمیک مانند بیماری های قلبی، سکته مغزی، و بیماری های تنفسی می‌توانند ارتباطی مستقیم با بیماری های لثه داشته باشند.
- التهاب لثه و بیماری های پریو دنتال ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهند، زیرا باکتری ها می‌توانند از لثه ها به جریان خون وارد شوند و به عروق خونی آسیب برسانند.
- داروها
- برخی داروها می‌توانند تأثیر منفی بر سلامت لثه ها داشته باشند. داروهایی مانند داروهای شیمی درمانی، داروهای کاهش فشار خون، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج می‌توانند باعث خشکی دهان یا کاهش توان بدن در مبارزه با عفونت ها شوند.
- این می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به این بیماری ها و مشکلات دیگر در دهان و دندان شود.
- رژیم غذایی نامناسب
- تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین ها، به ویژه ویتامین C، می‌تواند موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن و آسیب به بافت های پریو دنتال شود. عدم مصرف مواد مغذی کافی می‌تواند به التهاب لثه ها و سایر بیماری های لثه منجر شود.
علائم این بیماری ها
بسته به نوع بیماری و شدت آن ممکن است متفاوت باشد. این علائم می‌توانند از مرحله ابتدایی التهاب لثه تا مراحل پیشرفته بیماری های لثه مانند پریودنتیت متغیر باشند. در ادامه، به علائم اصلی بیماری های لثه اشاره می‌کنم که نشان دهنده مشکلاتی در بافت های پریو دنتال و التهاب لثه هستند.
- خونریزی لثه ها (Gum Bleeding)
- یکی از شایع ترین علائم بیماری های لثه، خونریزی لثه ها به هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان است.
- خونریزی می‌تواند در مراحل ابتدایی بیماری لثه، مانند التهاب لثه، مشاهده شود. این علامت به ویژه در افرادی که به خوبی از دندان های خود مراقبت نمی‌کنند، رایج است.
- در صورت عدم درمان این وضعیت، خونریزی ممکن است شدیدتر شود و در مراحل پیشرفته تر بیماری به شکل خونریزی های غیرقابل کنترل بروز کند.
- تورم و قرمزی لثه ها (Swollen and Red Gums)
- تورم و قرمزی لثه ها یکی دیگر از علائم واضح بیماری های لثه است. این وضعیت معمولاً به دلیل التهاب ناشی از تجمع پلاک و باکتری ها ایجاد می‌شود.
- در بیماری هایی مانند التهاب لثه، لثه ها به شدت متورم و قرمز می‌شوند و در لمس ممکن است احساس درد ایجاد شود.
- در مراحل پیشرفته تر، تورم لثه ها ممکن است به شکل توده های بزرگتری در اطراف دندان ها مشاهده شود.
- درد و حساسیت لثه ها (Pain and Sensitivity)
- لثه های ملتهب و آسیب دیده ممکن است به لمس حساس شوند و در هنگام خوردن غذاهای داغ یا سرد احساس درد ایجاد کنند.
- در بیماری های پیشرفته مانند پریودنتیت، لثه ها ممکن است به شدت دردناک شوند و حتی هنگام جویدن غذا نیز احساس درد وجود داشته باشد.
- بوی بد دهان (Bad Breath – Halitosis)
- بوی بد دهان یا هالیتوزیس یکی از علائم شایع بیماری های لثه است. این وضعیت می‌تواند ناشی از تجمع پلاک و باکتری ها در دهان باشد که باعث تولید گازهای بدبو می‌شود.
- در بیماری های لثه، به ویژه در مراحل پیشرفته مانند پریودنتیت، بوی بد دهان ممکن است به طور دائمی وجود داشته باشد و با رعایت بهداشت دهان از بین نرود.
- دندان های شل یا جابجا شده (Loose or Shifting Teeth)
- یکی از علائم مهم بیماری های لثه، به ویژه پریودنتیت، حرکت دندان ها یا شل شدن آن ها است.
- در مراحل پیشرفته بیماری، بافت های پریو دنتال مانند لیگامان پریودنتال و استخوان فک آسیب می‌بینند و دندان ها از جای خود شل می‌شوند.
- این علامت معمولاً در افراد مبتلا به بیماری های شدید لثه مشاهده می‌شود که بافت های حمایتی دندان ها به شدت تحلیل رفته اند.
- عقب نشینی لثه ها (Receding Gums)
- عقب نشینی لثه ها یکی از علائم واضح بیماری های لثه است. زمانی که لثه ها از اطراف دندان ها عقب می‌روند، ریشه دندان ها بیشتر در معرض دید قرار می‌گیرد.
- این وضعیت به ویژه در بیماری های پیشرفته لثه مانند پریودنتیت مزمن مشاهده می‌شود. عقب نشینی لثه ها می‌تواند به آسیب به ریشه های دندان ها و حساسیت دندان ها به دماهای مختلف منجر شود.
- دندان های حساس (Sensitive Teeth)
- در اثر تحلیل لثه ها یا آسیب به بافت های پریو دنتال، دندان ها ممکن است حساس شوند و فرد در هنگام خوردن غذاهای سرد یا گرم احساس درد کند.
- این حساسیت معمولاً به دلیل آشکار شدن ریشه دندان ها و آسیب به بافت سمنتوم است.
- وجود چرک یا ترشحات (Pus or Discharge)
- در مراحل پیشرفته بیماری های لثه، به ویژه در پریودنتیت، ممکن است از اطراف دندان ها چرک یا ترشحات زرد یا سفید مشاهده شود.
- این ترشحات ناشی از عفونت در بافت های لثه و بافت های پریو دنتال است و معمولاً با بوی بد دهان همراه است.
- دندان های بلندتر از حد معمول (Teeth Appear Longer)
- وقتی لثه ها عقب می‌روند، ریشه دندان ها بیشتر نمایان می‌شود و این امر باعث می‌شود که دندان ها بلندتر از حد معمول به نظر برسند.
- این علامت به ویژه در التهاب لثه و بیماری های پیشرفته مانند پریودنتیت دیده می‌شود.
- عدم توانایی در جویدن صحیح (Difficulty Chewing)
- افراد مبتلا به بیماری‌های لثه، به ویژه در مراحل پیشرفته، ممکن است با مشکلاتی در جویدن غذا مواجه شوند.
- این مشکل معمولاً به دلیل شل شدن دندان ها، درد لثه ها یا تحلیل استخوان فک ایجاد می‌شود.
راه های پیشگیری از بیماری های لثه
در واقع به شیوه های مختلفی برمی‌گردد که همگی به حفظ سلامت لثه ها و بافت های پریو دنتال کمک می‌کنند. پیشگیری از این بیماری ها نه تنها باعث کاهش ریسک مشکلات لثه ای می‌شود، بلکه به طور کلی به حفظ سلامت دهان و دندان کمک خواهد کرد. در ادامه به روش‌های موثر پیشگیری از بیماری های لثه می‌پردازیم.
- مسواک زدن منظم و صحیح
- مسواک زدن صحیح و منظم یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از بیماری های لثه است. این کار باعث از بین بردن پلاک دندانی و باکتری های موجود بر روی دندان ها و لثه ها می‌شود.
- برای پیشگیری از بیماری های لثه، باید حداقل دو بار در روز، صبح و شب، دندان ها را مسواک بزنید.
- استفاده از مسواک با برس نرم یا مسواک برقی که قدرت پاکسازی بیشتری دارد، توصیه می‌شود. به یاد داشته باشید که مسواک زدن باید به آرامی انجام شود تا به لثه ها آسیب وارد نکند.
- استفاده از نخ دندان
- تنها مسواک زدن کافی نیست، چرا که مسواک نمی‌تواند به تمامی نقاط دندان ها، به ویژه بین دندان ها و زیر لثه ها دسترسی پیدا کند.
- استفاده روزانه از نخ دندان به پاکسازی میان دندان ها از پلاک و باقی مانده های غذا کمک می‌کند. این کار علاوه بر جلوگیری از بیماری های لثه، از پوسیدگی دندان ها نیز جلوگیری می‌کند.
- نخ دندان کشیدن حداقل یک بار در روز، معمولاً قبل از خواب، می‌تواند به طور قابل توجهی از التهاب لثه ها و ایجاد بیماری های لثه جلوگیری کند.
- رژیم غذایی سالم و متعادل
- تغذیه مناسب و مصرف مواد مغذی به ویژه ویتامین ها و مواد معدنی به سلامت لثه ها کمک می‌کند.
- مصرف ویتامین C نقش مهمی در سلامت لثه ها دارد، زیرا این ویتامین به تقویت سیستم ایمنی و ترمیم بافت ها کمک می‌کند. کمبود ویتامین C می‌تواند به بیماری های لثه مانند التهاب لثه منجر شود.
- همچنین، مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم و فسفر برای تقویت ساختار دندان ها و لثه ها مفید است.
- از طرف دیگر، مصرف مواد غذایی شیرین و اسیدی باید محدود شود، چرا که این مواد باعث ایجاد پلاک دندانی و افزایش ریسک بیماری های لثه می‌شوند.
- پرهیز از مصرف سیگار و دخانیات
- سیگار کشیدن یکی از بزرگ ترین عوامل خطر برای بیماری های لثه است. نیکوتین و دیگر ترکیبات موجود در سیگار باعث کاهش جریان خون به لثه ها می‌شوند و این امر مقاومت لثه ها در برابر عفونت ها را کاهش می‌دهد.
- سیگار کشیدن همچنین باعث می‌شود باکتری های مضر در دهان افزایش یابند و به سلامت بافت های پریو دنتال آسیب وارد کنند.
- ترک سیگار نه تنها به پیشگیری از بیماری های لثه کمک می‌کند، بلکه تأثیرات مثبت دیگری نیز بر روی سلامت کلی بدن دارد.
- مراجعه منظم به دندان پزشک
- یکی از بهترین راه های پیشگیری از بیماری های لثه، مراجعه منظم به دندان پزشک است. یک دندان پزشک می‌تواند با بررسی دقیق وضعیت لثه ها و دندان ها، از وجود مشکلات اولیه مانند التهاب لثه و پلاک دندانی باخبر شود.
- معاینات دندان پزشکی باید حداقل هر شش ماه یک بار انجام شود تا از بروز مشکلات جدی تری که ممکن است به بیماری های لثه مانند پریودنتیت منجر شود، جلوگیری شود.
- همچنین، دندان پزشک می‌تواند تمیز کردن عمیق دندان ها (اسکیلینگ) را برای پاکسازی جرم های دندانی و جلوگیری از مشکلات لثه ای انجام دهد.
- استفاده از دهان شویه ضد باکتری
- استفاده از دهان شویه های ضد باکتری می‌تواند به کاهش پلاک دندانی و باکتری های موجود در دهان کمک کند.
- دهان شویه هایی که حاوی کلرهگزیدین یا دیگر مواد ضد عفونی‌کننده هستند، می‌توانند به کنترل التهاب لثه ها و کاهش بوی بد دهان کمک کنند.
- البته باید توجه داشت که دهان شویه نمی‌تواند جایگزین مسواک و نخ دندان شود، بلکه باید به عنوان مکمل استفاده شود.
- کنترل بیماری های مزمن مانند دیابت
- دیابت یکی از بیماری‌های سیستمیک است که می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری های لثه را افزایش دهد. افراد مبتلا به دیابت باید به ویژه مراقب سلامت دهان و لثه های خود باشند.
- کنترل سطح قند خون و داشتن یک رژیم غذایی متعادل در کنار مراجعه منظم به دندان پزشک می‌تواند به پیشگیری از مشکلات لثه ای در افراد دیابتی کمک کند.
- مدیریت استرس
- استرس می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و آن را در برابر عفونت ها آسیب پذیرتر نماید. از آنجایی که این بیماری ها می‌توانند ناشی از عفونت ها باشند، مدیریت استرس و داشتن یک سبک زندگی سالم می‌تواند به پیشگیری از بیماری های لثه کمک کند.
- تکنیک های کاهش استرس مانند مدیتیشن، یوگا و ورزش های منظم می‌توانند به حفظ سلامت لثه ها و دهان کمک کنند.
- آگاهی از علائم بیماری های لثه
- یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از بیماری های لثه، آگاهی از علائم و نشانه های این بیماری ها است. اگر علائمی مانند خونریزی لثه ها، درد در لثه ها، بوی بد دهان یا حساسیت دندان ها را مشاهده کردید، باید فوراً به دندان پزشک مراجعه کنید.
- تشخیص زودهنگام بیماری‌های لثه می‌تواند درمان راحت تر و مؤثرتری را به همراه داشته باشد و از پیشرفت بیماری و آسیب به بافت های پریو دنتال جلوگیری کند.
